Το μανδρέλι είναι ένα κρίσιμο εργαλείο για την παραγωγή σωλήνων χωρίς ραφή. Εισάγεται μέσα στο σώμα του σωλήνα, δουλεύοντας μαζί με τους κυλίνδρους για να σχηματίσουν ένα δακτυλιοειδές πέρασμα, βοηθώντας έτσι στη διαμόρφωση του σωλήνα. Οι μαντρέλες χρησιμοποιούνται ευρέως σε διεργασίες όπως συνεχείς ελασματουργίες, επιμήκυνση σταυρωτού κυλίνδρου, περιοδικά ελασματουργεία σωλήνων, διάτρηση και ψυχρή έλαση και έλξη σωλήνων.
Ουσιαστικά, ο άξονας είναι μια μακριά κυλινδρική ράβδος, παρόμοια με ένα πώμα διάτρησης, που συμμετέχει στην παραμόρφωση του σωλήνα εντός της ζώνης παραμόρφωσης. Τα χαρακτηριστικά κίνησής του ποικίλλουν ανάλογα με τις διαφορετικές μεθόδους έλασης: κατά την εγκάρσια κύλιση, ο άξονας περιστρέφεται και κινείται αξονικά εντός του σωλήνα. σε διαδικασίες διαμήκους έλασης (όπως συνεχόμενη έλαση, περιοδική κύλιση και διάτρηση), ο άξονας δεν περιστρέφεται αλλά κινείται αξονικά μαζί με τον σωλήνα.
Σε μονάδες συνεχούς ελασματουργείου, οι άξονες λειτουργούν συνήθως σε ομάδες, με κάθε ομάδα να περιέχει τουλάχιστον έξι άξονες. Οι τρόποι λειτουργίας μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε τρεις τύπους: αιωρούμενος, περιορισμένος και ημι-πλωτός (γνωστός και ως ημι-περιορισμένος). Αυτό το άρθρο εστιάζει στη λειτουργία περιορισμένων μανδρελιών.
Υπάρχουν δύο λειτουργικές μέθοδοι για περιορισμένους άξονες:
- Παραδοσιακή Μέθοδος: Στο τέλος της κύλισης, ο άξονας σταματά να κινείται. Αφού αφαιρεθεί το κέλυφος από τον άξονα, ο άξονας επιστρέφει γρήγορα, βγαίνει από τη γραμμή κύλισης και ψύχεται και λιπαίνεται πριν ξαναχρησιμοποιηθεί. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται παραδοσιακά στους μύλους Mannesmann Piercing Mills (MPM).
- Βελτιωμένη μέθοδος: Ομοίως, στο τέλος της κύλισης, ο άξονας σταματά να κινείται. Ωστόσο, μετά την εξαγωγή του κελύφους από τον άξονα απογύμνωσης, αντί να επιστρέψει, ο άξονας κινείται γρήγορα προς τα εμπρός, ακολουθώντας το κέλυφος μέσω του απογυμνωτή. Μόνο αφού περάσει μέσα από τον απογυμνωτή, ο άξονας εξέρχεται από τη γραμμή κύλισης για ψύξη, λίπανση και επαναχρησιμοποίηση. Αυτή η μέθοδος μειώνει τον χρόνο αδράνειας του μανδρελιού στη γραμμή, συντομεύοντας αποτελεσματικά τον κύκλο κύλισης και αυξάνοντας τον ρυθμό κύλισης, επιτυγχάνοντας ταχύτητες έως και 2,5 σωλήνες ανά λεπτό.
Η κύρια διαφορά μεταξύ αυτών των δύο μεθόδων έγκειται στη διαδρομή κίνησης του μανδρελιού μετά την αφαίρεση του κελύφους: στην πρώτη μέθοδο, ο άξονας κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση του κελύφους, αποσύρεται από τον ελασματουργείο πριν βγει από τη γραμμή έλασης. Στη δεύτερη μέθοδο, ο άξονας κινείται προς την ίδια κατεύθυνση με το κέλυφος, βγαίνοντας από τον ελασματουργό, περνώντας από τον απογυμνωτή και μετά βγαίνοντας από τη γραμμή έλασης.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι στη δεύτερη μέθοδο, καθώς ο άξονας πρέπει να περάσει μέσα από τον απογυμνωτή, οι κύλινδροι απογυμνωτή πρέπει να έχουν λειτουργία γρήγορου ανοίγματος-κλεισίματος κατά την κύλιση χαλύβδινων σωλήνων με λεπτό τοίχωμα (όπου ο λόγος μείωσης του απογυμνωτή είναι τουλάχιστον διπλάσιο από το πάχος του τοιχώματος του κελύφους) για να αποτραπεί η καταστροφή του μανδρελιού στους κυλίνδρους απογύμνωσης.
Ώρα δημοσίευσης: Αύγ-07-2024
